Kahramanmaraş merkezli 11 kenti ilçeleriyle felakete sürükleyen depremin hissettirdiği acı çok derin. Dünyadaki en şiddetli sarsıntıya uyandık. Binalar yıkıldı, evler toz gibi dağıldı. Binlerce insan hayatını kaybetti, bir o kadar yaralılarımız var. Kısacası sözün bittiği yerdeyiz. 

Aradan tam bir yıl geçti. 

Hepimiz o kabus gecesini bir kez daha en sıcak haliyle hissettik. Yöneticiler depremzedeleri ziyaret etti. Yakınlarını kaybedenler mezarlıklara akın etti. Kısacası asrın felaketinin yıl dönümünde o anı bir kez daha yaşadık. 

Deprem sürecindeki yardımlaşma ve dayanışma gerçekten takdir-e şayan idi. Kent yöneticileri, iş adamları ve hayırsever vatandaşlar depremzedelerin yardımına koştu. Ancak zaman ilerledikçe unutmaya başladık yaşadıklarımızı. 

Ülkemizde hızlı değişen gündem pandemi de olduğu gibi  depremi de unutturdu bizlere. Sadece deprem sonrası devam eden artçı şoklar dışında depremi de unuttuk. Taa ki, Malatya’da yaşanan ve Gaziantep’te de ciddi şekilde hissedilen 5.2 şiddetindeki depreme kadar. Bu süreçte tekrar deprem konuşulmaya başlandı ve gözler bilim insanlarına çevrildi. 

Depremi engellemek elbette mümkün değil. Ancak depreme hazır olmak mümkün. Şimdi yaşadığımız asrın felaketinden dersler çıkarttık mı? Sorusunda cevap aramaya başlasak çok fazla bir şey bulamayız. 

Çünkü;

Depremin yaşandığı 11 şehirde de imar uygulamaları, ruhsat, yapı denetim ve diğer tüm teknik detaylara ilişkin bir değişim oldu mu? Şu ana kadar bir değişim yok. 

Peki biz nasıl bir ders çıkarttık bu felaketten. Her yıl dönümde üzüntülerimizi dile getirmek yeni felaketlere hazırlar mı bizi?

Toplum olarak yaşadığımız felaketler sonrası birlik, beraberlik ve dayanışma konusunda olayın sıcaklığıyla örnek bir duruş sergiliyoruz. Aynı duruşu caydırıcı tedbirleri uygulamada da göstermeliyiz. 

Sonuç olarak; 

Şunu ifade etmek isterim ki, bizleri sadece acılar birleştirmemeli. Afetler, depremler ve benzeri durumlar yaşamadan da birlik, beraberlik ve dayanışma göstermeyi başarmalıyız. Bu tarihi felaketten alınacak çok ama çok ders var. Ama ders zili çalmadan sınav sorularını eksiksiz doldurmak zorundayız.